Do 1971 r. Czeluśnicę obejmowała parafia farna w Jaśle. Gąsówka i Gliniczek należały do Tarnowca. Ze względu na znaczne odległości do kościoła parafialnego, budowa świątyni w Czeluśnicy była koniecznością. Biskup ordynariusz Ignacy Tokarczuk zlecił ks. Stanisławowi Pelczarowi, wikariuszowi z Jasła, przygotowanie warunków do utworzenia w Czeluśnicy ośrodka duszpasterskiego. W centrum wioski wybudowano niewielki, drewniany barak z zadaszeniem i od 5 września 1971 r. co niedzielę odprawiana była przy nim Msza św. Na pozwolenie na budowę świątyni nie było szans, dlatego trzeba było odwoływać się do różnych wybiegów. Jesienią 1972 r. rozpoczęły się prace budowlane. Pracami kierował ks. Adam Michalski, który w lipcu 1972 r. został mianowany nowym duszpasterzem parafii. Milicja wciąż „czuwała” nad wsią, była więc obawa o dalszą budowę. Na polecenie bp. Tokarczuka ks. Adam Michalski poświęcił dwumetrowe mury, a nocą mężczyźni zrobili prowizoryczny dach i przeniesiono parametry liturgiczne z kaplicy-baraku. Tak zakończył się pierwszy etap budowy. Nie brakowało szykan ze strony władz, służby bezpieczeństwa i milicji.

Wiosną następnego roku trzeba było przekształcić wzniesiony budynek w kościół. Projekt zmian wykonał inż. Zdzisław Urban z Krakowa. Wybudowano słupy zaporowe, podwyższono ściany do 9 m i założono nowy dach.

Biskup ordynariusz Ignacy Tokarczuk uroczyście poświęcił kościół 13 sierpnia 1973 r. nadając mu tytuł Maksymiliana Marii Kolbego. Zbiegło się to z ogłoszeniem męczeńskiego franciszkanina błogosławionym. Dekretem z 14 sierpnia 1973 r. Ksiądz Biskup nadał ks. Michalskiemu uprawnienia wikariusza-ekspozyta.